زندگی با آلزایمر برای سالمندان می تواند چالش برانگیز باشد. یک پرستار می‌تواند در روزهایی که رسیدگی به بیماران آلزایمر سخت‌تر می شود، برای ارائه کمک مورد نیاز بیمار حضور داشته باشد.
هنگامی که علائم بیشتر می شوند و حافظه شخصی که دوستش دارید بدتر می شود، رابطه بین شما دو نفر می تواند کمرنگ تر شود. خوشبختانه، یک پرستار مسئولیت پذیر می تواند از بیماران آلزایمری مراقبت کند و به ایجاد محیطی آرامش بخش و بی خطر کمک کند تا شما نگران مراقبت از بیمار نباشید.
بیماری آلزایمر در سالمندان
بیماری آلزایمر در افراد مسن اختلال عصبی پیش رونده می باشد که باعث می شود مغز کوچک شده (آترفی) و سلول های آن بمیرند. آلزایمر مرسوم ترین دلیل زوال عقل می باشد. زوال عقل کاهش مستمر در مهارت های تفکر، رفتاری و اجتماعی است که روی توانایی انسان در عملکرد مستقل تاثیر می گذارد.
هیچ درمانی برای آلزایمر یا تغییر در روند بیماری در مغز وجود ندارد. اما داروهایی ممکن است پیشرفت علائم را آهسته تر یا کمتر کنند.
اگر شخصی که دوستش دارید از اثرات آلزایمر رنج می برد، می دانید چقدر مشکل است که از او مراقبت کنید. پرستار سالمند در این زمان می‌تواند گزینه خوبی برای مراقبت ونگهداری از سالمند عزیز شما باشد. بسته به درجه بیماری سالمند و نیازهایی که دارد، وظایف پرستار هرروز تغییر می‌کند. در برخی موارد و برای درجات شدید بیماری، سالمند به پرستاری 24 ساعته نیاز خواهد داشت.
آلزایمر در سالمندان: علائم و نشانه های هشدار دهنده
از دست دادن خاطرات یکی از علائم اصلی آلزایمر است. علائم اولیه شامل مشکل در به یادآوردن حوادث و مکالمه های اخیر می باشد. در مراحل پیشرفته، اختلالات حافظه بدتر می شود و دیگر علائم نیز به وجود می آیند.
برخی از علائم iشدار دهنده اصلی آلزایمر که باید به آنها توجه کنید شامل:
- تکرار جملات و سوالاتی برای چندین بار
- تغییر شخصیت و حالات روحی
- فراموشی مکالمات و حوادث به طور کامل
- دوری از فعالیت های اجتماعی، کارها و فعالیت هایی که سابقا به آنها علاقه نشان می دادند.
- مشکل در به یاد آوردن لغات، نام اشخاص، مکان یا شی
- عدم توانایی انجام چند کار در یک زمان
- مشکل در محاسبات عددی، مانند پرداخت صورتحساب یا مدیریت مالی
- گرفتن تصمیمی که با روحیات فرد متضاد است یا تصمیمات عجیب، مثلا پوشیدن لباس نامناسب برای آب و هوایی خاص
مراحل بیماری آلزایمر
آلزایمر خفیف
آلزایمر خفیفهمانطور که آلزایمر بدتر می شود، بیماران حافظه خود را بیشتر از دست می دهند و مشکلات شناختی بیشتری خواهند داشت. مشکلات می توانند شامل پرسه زدن بی هدف و گم شدن، مشکل در مدیریت مالی و پرداخت قبوض و تکرار سوالات شوند.
آلزایمر سطح متوسط
در این مرحله، تخریب در ناحیه ای از مغز که صحبت کردن، استدلال کردن، تفکر هشیارانه و فرایند حسی مانند توانایی تشخیص درست بوها و صداها را کنترل می کند، اتفاق می افتد. از دست دادن حافظه و سردرگمی بدتر می شود و بیماران در تشخیص خانواده و دوستان مشکل خواهند داشت.
آلزایمر شدید
در نهایت، پلاک ها و در هم تنیدگی ها در مغز گسترش می یابند و بافت مغز به طور قابل توجهی کوچک می شود. مبتلایان به آلزایمر شدید نمی توانند ارتباط برقرار کنند و برای مراقبت از خود کاملا به دیگران وابسته هستند.
مراقبت و نگهداری از سالمندان مبتلا به آلزایمر
آلزایمر فقط روی مغز تاثیر نمی گذارد و تقریبا اثرات قابل توجهی روی تمامی جنبه های زندگی بیمار دارد. به همین دلیل، بیمارانی که این شرایط را دارند نیاز به مراقبت و حمایت ویژه پزشکان و پرستاران دارند.
باید موارد زیر به عنان بهترین روش ها برای درمان بیمارن مبتلا به آلزایمر در نظر گرفته شود:
کنترل درد
ممکن است درد اولین چیزی نباشد که هنگام کار کردن با مبتلایان به آلزایمر به ذهن بیاید، اما نشانه رایج در بیماران می باشد. اگر بیماران مشکل ارتباط کلامی داشته باشند، مخصوصا در مراحل حاد بیماری، ارزیابی سطح درد مشکل خواهد بود. این یعنی بیماران ممکن است با درجات مختلفی از درد روبرو شوند و بی جهت رنج ببرند.
مراقبت شخصی
مبتلایان به آلزایمر ممکن است برای حفظ بهداشت شخصی خود دچار مشکل شوند. ممکن است به سادگی فراموش کنند که باید از خود مراقبت کنند، یا در مراحل بالاتر فراموش کنند که چگونه این کار را انجام دهند. علاوه بر این، از نظر جسمی، کارهایی مانند حمام کردن یا پوشیدن لباس می‌تواند برای برخی از سالمندان بسته به دیگر شرایط سلامتی آنها سخت باشد.
هنگام کار با بیماران در مورد مراقبت و بهداشت شخصی، در ذهن داشته باشید که آنها فقط بیماران نیستند، بلکه انسان هستند. آنها نیازهای شخصی منحصر به فردی دارند که باید برآورده شوند. همیشه با آنها با عطوفت برخورد کنید و به استقلال آنها احترام بگذارید. به آنها گزینه بدهید و به جای تصمیم گیری برای آنها، کمک کنید تصمیم بگیرند.
تغذیه
تغذیه یکی دیگر از مواردی است که ممکن است معمولاً توسط مبتلایان به آلزایمر نادیده گرفته شود. در ابتدا، ممکن است به سادگی خوردن، نوشیدن یا نحوه آشپزی را فراموش کنند. با بدتر شدن حافظه، بیماران ممکن است فراموش کنند که چگونه غذا بخورند، بجوند و حتی قورت دهند. مشکلات تغذیه ای ممکن است حتی به از دست دادن حافظه آنها مربوط نباشد، بلکه به دلیل دارو یا یک بیماری نامربوط باشد.
بیماران باید داشتن یک رژیم غذایی متعادل را ادامه دهند. برخی از مطالعات نشان می دهد که خوردن یک رژیم غذایی مغذی ممکن است به تاخیر ابتلا به آلزایمر کمک کند. حتی زمانی که فردی دچار مشکل از دست دادن حافظه می شود، رژیم غذایی مناسب می تواند از بدتر شدن یا کاهش علائم آن جلوگیری کند.
زمین خوردن
زمین خوردن در سالمندان خطری است که همه سالمندان ممکن است با آن روبرو شوند. بر اساس تحقیقات انجام شده، هر سال حدود یک چهارم سالمندان زمین می خورند.از آنجایی که آلزایمر می تواند بر تعادل و استدلال محیطی تأثیر بگذارد، مبتلایان به این بیماری در معرض خطر بیشتری برای زمین خوردن هستند. این امر به ویژه در صورتی نگران کننده است که بیماران عوامل شخصی دیگری مانند سابقه زمین خوردن یا اختلال در حرکت، داشته باشند که احتمال افتادن آنها را بیشتر کند.
اولین قدم بسیار مهم دانستن این است که بیماران شما در معرض خطر بیشتری می باشد، اما کارهای بیشتری برای جلوگیری از زمین خوردن می توان انجام داد:
- تمیز نگه داشتن اتاق ها و راهروها برای جلوگیری از زمین خوردن یا لیز خوردن.
- نظارت یا همراهی فردی برای ایمنی و کمک به راه رفتن بیماران.
- بیماران را مشغول و سرگرم نگه دارید تا احتمال پرسه زدن بی هدف یا نقل مکان غیرضروری آنها کاهش یابد.
- ترویج فعالیت بدنی بی خطر برای بهبود تعادل و هماهنگی.
- ایجاد نور بهتر به طوری که بیماران بتوانند بهتر ببینند.
- تهیه وسایل کمکی، مانند واکر یا نرده، در صورت لزوم.
- ترغیب به پوشیدن لباس و کفش مناسب.
- بررسی داروها، به خصوص اگر باعث ایجاد سرگیجه در بیماران شود.
با پیشروی بیماری، بی خطر نگهداشتن محیط بیماران از زمین خوردن می تواند دشوار شود. ممکن است فراموش کنند که تعدل ندارند، یا در مراحل آخر بیماری، راه رفتن را به طور کلی فراموش کنند.
پرسه زدن
آلزایمر می تواند باعث سردرگمی شود و بر توانایی بیماران در خاطر سپردن مسیرها یا پیدا کردن مکان های آشنا تأثیر بگذارد. چه به دلیل پیدا نکردن مسیر، استرس یا به یاد آردن روال های قدیمی، این امر می تواند منجر به سرگردانی یا گم شدن بیماران شود.
بهتر است در ابتدا از پرسه زدن بیماران جلوگیری کنید. برخی از اقدامات احتیاطی که می توانید انجام دهید عبارتند از:
- نظارت بیشتر
- نصب علائمی روی درها، مانند «ایست» یا «وارد نشوید».
- نصب قفل، چفت، گیره، یا وسایل ایمنی روی درها و پنجره ها برای جلوگیری از استفاده یا محدود کردن باز شدن آنها.
- دور از چشم نگه داشتن اجسام مرتبط با ترک محل، مانند کلید و کفش.
- اطمینان از داشتن نوعی اطلاعات هویتی و تماس اضطراری همراه با بیماران در صورت سرگردان شدن.
- استفاده از سیستم نظارتی یا ردیاب GPS در گوشی هوشمند بیمار.
اگر بیمار گم شد، بلافاصله جستجوی او را آغاز کنید. اگر طی 10 یا 15 دقیقه آنها را پیدا نکردید، باید به پلیس اطلاع دهید. هنگامی که آنها را پیدا کردید، برای جلوگیری از هر گونه گم شدن در آینده اقدامات لازم را انجام دهید.
روابط و تعاملات اجتماعی
مبتلایان به آلزایمر ممکن است با حفظ روابط اجتماعی یا کنترل تعاملات اجتماعی مشکل داشته باشند. این بیماری می تواند باعث تغییراتی در حالت روحی، رفتار و شخصیت، مانند کاهش خویشتن داری و احساس بی حالی یا افسردگی، شود. با بدتر شدن این بیماری، بیماران حتی ممکن است فراموش کنند که نزدیکانشان چه کسانی هستند یا به طور کامل چگونه تعامل کنند.
ارتباط با بیماران مبتلا به اختلالات حافظه، هم برای عزیزان و هم برای مراقبین، می تواند چالش برانگیز باشد. یادگیری نحوه ارتباط صحیح با بیماران بسیار مهم است. احتمالاً مجبور خواهید شد از روش های جدیدی برای موفقیت آمیز کردن این ارتباطات استفاده کنید. هرچه تمرین بیشتری داشته باشید، ارتباط با بیماران آسان تر خواهد شد.
علیرغم چالش هایی که انجام این کار دارد، بیماران نیاز به حفظ ارتباطات اجتماعی دارند. ارتباط اجتماعی نه تنها ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد، بله تصور می‌شود که می‌تواند کیفیت زندگی بیمارانی را که اخیرا بیماری در آنها تشخیص داده شده است را نیز افزایش دهد. سعی کنید به بیماران خود کمک کنید تا روابط خود را با عزیزان خود حفظ کنند و در همین حال آنها را به ایجاد دوستی ها و ارتباط جدید تشویق کنید.
پرستار چه کمکی به بیمار آلزایمری می‌کند؟
پرستار مسئولیت پذیر و مجرب به طور خاص برای مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر آموزش دیده است. او بسیاری از چالش‌های منحصربه فرد و بهترین روش کنترل علائم آلزایمر را می‌داند، بنابراین با عزیز شما برای بهینه سازی توانایی‌های آنها و بهبود ایمنی کار می‌کند.
خدمات پرستار آلزایمری در خانه سالمندان
- ایجاد تکنیک هایی برای بهبود ارتباط
- راهکارهای مدیریتی برای اطرافیان بیمار برای کنترل با رفتارهای چالش برانگیز
- داشتن محیطی آشنا و بی خطر همراه با روتین روزانه
- استفاده از بازی ها و فعالیت های مربتط با حافظه برای تحریک ذهن
- خدمات پشتیبانی شخصی
- ترویج برنامه فعالیت بدنی
پرسش و پاسخ
در مراحل شدید بیماری آلزایمر که بیمار نیاز به مراقبت 24 ساعته دارد، چگونه از سالمند مراقبت کنیم که مشکلی پیش نیاید؟
اگر عزیزان شما قادر به زندگی مستقل نیستند و نمی توانند از خود مراقبت کنند، نقل مکان به یک مرکز مسکونی مراقبتی با پشتیبانی 24 ساعته را برای او فراهم کنید. به این صورت مطمئن می شوید که خطری عزیزانتان را تهدید نمی کند و مراقبت درستی نیز دریافت می کنند.
یک فرد مسن مبتلا به آلزایمر چقدر می تواند زندگی کند؟
به طور متوسط، مبتلایان به بیماری آلزایمر بین 3 تا 11 سال پس از تشخیص زندگی می کنند، اما برخی از آنها 20 سال یا بیشتر زنده می مانند. در تشخیص، درجه اختلال می تواند امید به زندگی را تحت تاثیر قرار دهد.
آلزایمر چه تاثیری بر سالمندان دارد؟
با بدتر شدن آلزایمر، مبتلایان فراموشی و سایر مشکلات شناختی بیشتری را خواهد داشت. مشکلات می تواند شامل پرسه زدن بی هدف و گم شدن، مشکل در مسائل مالی و پرداخت قبوض، تکرار سوالات، صرف زمان طولانی تری برای انجام کارهای عادی روزانه و تغییرات شخصیتی و رفتاری باشند.
از کجا می دانید آلزایمر در چه مرحله ای است؟
- مرحله 1: قبل از ظاهر شدن علائم.
- مرحله 2: فراموشی ساده.
- مرحله 3: مشکلات قابل توجه در حافظه.
- مرحله 4: از دست دادن حافظه بیشتر می شود.
- مرحله 5: کاهش استقلال.
- مرحله 6: علائم شدید.
- مرحله 7: عدم کنترل جسمانی.
